Fyrir hverja er Skálholt?

Umhverfisstofnun varð sem felmtri slegin um daginn, að geta ekki með lögin að vopni hindrað að forráðamenn þjóðkirkjunnar, beinlínis fyrirgerðu menningarsögulegu gildi Skálholtsstaðar, með þeim ráðagerðum að skipuleggja hóflega frístundabyggð í grenndinni. Sérkennilegt verður að teljast hve “blúndubolsum” samtíðar okkar hrýs hugur við því að hinn sögufrægi staður skuli gæddur mannlífi að nýju. Á meðan Umhverfisstofnun bíður eftir lögunum, sem hún þarf svo sárlega að fá, til þess að geta forðað “menningarsögulegum slysum” (eins og það sé beinlínis á hennar könnu), kalla fjölmiðlar fram gamlar afturgöngur hinna sósíalísku gáfnaljósa úr klerkastétt til þess að vara við og lýsa áhyggjum, svo ekki sé nú minnst á orðaleppinn að ekki sé rétt að málum staðið. Skálholt var öldum saman allt í senn geistleg og veraldleg valdastofnun, menntasetur og vettvangur pólitískra ályktana, eins og Skálholtssamþykkt frá 1375 ber ljósan vott um. Skyldi mikið tjón hljótast af því að glæða mannlíf á staðnum til mikilla muna með frístundabyggð, jafnvel þótt kirkjan myndi bera fjárhagslega svolítið úr bítum? Svari hver fyrir sig.