Að segja sig til sveitar

Raddir um aðkomu Alþjóðagjaldeyrissjóðsins að endurreisn gjaldeyrisforða Íslands gerast háværari. Þetta er vond hugmynd, vegna þess að þessi ágæti sjóður kann ekkert betur að fást við vanda landsins, en innfæddir hagfræðingar og stjórnmálamenn. Hann hefur að vísu yfir að ráða valútu, sem er okkur svo mikilvæg núna, þegar allt atvinnulíf er komið að fótum fram vegna gjaldeyrisskorts. Þjóðin er ekki bjargþrota og þarf ekki að segja sig til sveitar. Augljóst er að allt þetta ár hafa menn verið að leita hófanna um lán, en fengið dræmar undirtektir. Þess vegna leitar forsætisráðherra til Rússa um mitt þetta ár, eins og hann hefur sjálfur upplýst.

Niðurstaða um kjör og skilmála á láni Rússa til Íslendinga mun fást öðru hvoru megin við næstu helgi, að loknu kjöri til Öryggisráðs Sþ. Svo mega menn ekki gleyma því að fjármálaráðherrann er núna staddur vestanhafs og ræðir vafalaust mögulega lánafyrirgreiðslu Bandaríkjanna til Íslands. Enginn vafi er á því að þrýstingur er innan bandaríska stjórnkerfisins að ríkulega verði stutt við bakið á Íslendingum, því að öðrum kosti muni Ísland endanlega ganga þeim úr pólitískri greip. Ég giska á að nú um stundir séu svo mörg tilboð innan seilingar, að við vitum ekki okkar rjúkandi ráð - Japan, Bandaríkin, Rússland, Noregur og Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn. Menn þurfa góðan frest til að meta öll tilboðin. 

Hvað fer í malinn til Moskvuferðar.

Okkar bestu menn munu nú sitja við samningagerð í Moskvu um gjaldeyrislán Rússa til Íslendinga. Ekkert vitum við um kjörin enn sem komið er og kannski fáum við ekki að vita allt fyrr en eftir 50-100 ár, ef samningar takast. En væri ekki gott að hafa í farteskinu eins og stóra olíuhreinsistöð handa Rússum og risavaxin hafnarmannvirki til fjölnota. Við gætum svo í leiðinni óskað eftir björgunarþyrlusveit, sem gæti hægast haft aðstöðu til æfinga og athafnasemi á Keflavíkurflugvelli,að því gefnu að Rússar borguðu brúsann.

Okkar tími er greinilega að koma. Nú er að sjá hverjir klúðra kjörstöðu!!

Milljarðalínan London - Reykjavík

Harðnaglinn í London, George Brown, sem jafnan lítur út eins og óumbúið rúm, ekki mjög ólíkur Össuri með hraði, hefur upplýst um gríðarlega fjármagnsflutninga á milli London og Reykjavíkur að undanförnu, ef eitthvað er að marka fréttir fjölmiðla.

Geta íslensk yfirvöld staðfest þetta og kannski upplýst hverjir voru að flytja peninga og í hvaða banka þeir fóru? Eða er þetta pólitískt loddarabragð stjórnmálamanns í þröngri stöðu? Þeir leynast víða lýðskrumararnir.

Að skjóta mús með fallbyssu.

Það er ekki uppá Bretana logið í samskiptum við "stórasta land í heimi". Alltaf svolítið ýktir þegar alvöru hagsmunir eru í húfi. Flest munum við öslandi herskip í íslenskri landhelgi, eiginlega út af engu, þegar öllu var á botninn hvolft. Ágreiningsefnin þá voru þeim í óhag og andstæð. Vinir okkar þá kenndu þeim að láta ekki illa við "litlasta landið" í Nato. En nú eigum við barasta enga vini og Bretarnir svo hundheppnir að vera búnir að setja lög um hryðjuverkavarnir. Hversu lágt geta þessir Samfylkingarmenn í Bretlandi lagst? Maður er hissa á því hvernig augljós misskilningur, eða tungumálaörðugleikar geta sett allt á annan endann í málum þar sem mikilvægt er að halda ró sinni.

Eigum við ekki bara að kenna Davíð Oddssyni um þetta allt? Háskólahagfræðingarnir vilja kenna honum um allt sem úrskeiðis hefur farið. Núna ræði ég efnahagsmál og viðbrögð við þrengingum við köttinn minn, því hann hefur ekki gefið síðri ráð en allt hagfræðingastóð greiningadeilda bankanna. Skyldu hinir nýju ríkisbankar þurfa á öllum þessum greiningardeildum að halda?

Seðlabanki Evrópu hvað?

Nú hamast þjóðir Evrópusambandsins hver um aðra þvera í björgunaraðgerðum, fyrir eigið skinn. Hver er sjálfum sér næstur, eins og jafnan er. Evrópski Seðlabankinn er bara í þeirri stöðu að hann getur engum hjálpað og hvað þá allri ómegðinni sinni. Hann deplaði ekki auga þegar hann gjaldfelldi 500 milljarða evrulán á Landsbankann og 800 milljarða á Kaupþingbanka, vitandi allan tímann að slík aðgerð setti íslenska Seðlabankann og ríkissjóðinn á slig. Þetta er Seðlabankinn í ríkjasambandinu, sem nú skal reynt að troða Íslendingum í. "Grunngerðin er í fínu lagi hjá okkur", eins og stjórnmálamennirnir segja, en hún er nú bara ekki betri en svo að heimilin í landinu er skuldsett upp í rjáfur, eins og skrattinn skömmunum. Krónan er að sönnu handónýt, en innganga í Evrópusambandið er vondur kostur. Nær væri að kanna upptöku noskrar krónu. Skyldu samningar um slíkt verða mjög flóknir? Er ekki viss, og má ekki vera bragð að fastsetja hana, eins og nú hefur verið gert.

Hverjir verða fyrstir?

Nú er væntanlega hafið pólitískt kapphlaup á milli Norðmanna, Rússa og Bandaríkjamanna um að hjálpa Íslendingum í efnahagsþrengingum. Rótin liggur í kapphlaupi um áhrif og aðstöðu vegna breyttra aðstæðna á norðurslóðum. Bandaríkin hafa að vísu svo kyrfilega komið sér út úr húsi hér á landi, að mikið þarf að komna til, svo þeir verði eftirleiðis teknir sem traustir bandamenn. Norðmönnum rennur sjálfsagt blóðið til skyldunnar, og Rússar lána okkur ekki gjaldeyri af góðmennsku einni saman. Nú er bara að sjá hvert þessara ríkja verður snarast í lánasnúningnum. Ég giska á Bandaríkjamenn. En  maður veit jú aldrei.

Norðmenn reiðubúnir að veita Íslandi efnahagsaðstoð