Ólafur Ragnar engum líkur

Það verður nú seint sagt um hann Ólaf okkar Ragnar að þann þjáist af lítillæti og hógværð. Hann er dásamlega grobbinn og drýldinn, einkum og sér í lagi þegar útlendingar taka hann tali. Og ekki brást hann vonum okkar í viðtali við Arabian Business (vonandi hafa þeir ekki allt vitlaust eftir honum). Þar tjáir hann sig um vanda Obama í embætti sínu og erfiðleika hans að sannfæra þjóðarleiðtoga heimsins um sameiginlega niðurstöðu á loftslagsráðstefnu Sameinuðu þjóðanna, sem hefst í Kaupmannahöfn á morgun. Um hvaða sameiginlegu niðurstöðu á eiginlega að sannfæra þjóðarleiðtoga heimsins? Allt svindlið og svínaríið kringum þennan loftslagsiðnað? Ráðstefnan verður auðvitað haldin í skugga skipulegs svindls um staðreyndir veðurfræðinnar. Hin pólitíska veðurfræði hefur orðið fyrir áfalli. En Ólafur Ragnar veit líka eftir að hafa unnið í 30 ár með bandarískum leiðtogum (svo segir mbl.is) að það tekur tíma að breyta stefnu Bandaríkjastjórnar, enda eigi Obama nóg með að fást við efnahagskreppu, Írak, Afganistan og heilbrigðismál.

Hvernig væri nú að Ólafur Ragnar tæki sig til í andlitinu, hætti þessu grobbi, og byrjaði á því að koma samskiptum Íslands og Bandaríkjanna í sæmilegt horf. Það er ekki vansalaust að Íslendingar skuli sitja uppi með forseta sem er uppvís af því að móðga Bandaríkin með fordæmislausri framkomu við sendiherra þeirra.

Segir Obama þurfa lengri tíma

Með milljarða afsal í farteskinu

Fer Svandís Svarvarsdóttir umhverfisráðherra Íslands á loftslagsráðstefnu Sameinuðu þjóðanna í Kaupmannahöfn með umboð þings og þjóðar til þess að afsala landinu íslenska ákvæðinu sem svo hefur verið kallað og er milljarða virði? Svandísi þykir sem Íslendingar eigi í engu að njóta þess að hafa nýtt vistvæna orkugjafa í marga áratugi. Frekar vill hún þóknast röngum málstað, en íslenskum hagsmunum. Það er ekki ein báran stök í samskiptum þessarar ríkistjórnar við þjóð sína. Fyrst á að hneppa þjóðina í skuldafjötra til þess að þóknast útlendingum, breyta landinu í örreitis kotbýli, sem þiggur lífsbjörgina úr lófa Evrópusambandsins, og síðan gefa frá sér hagmuni í alþjóðlegum samningum.

Í hvers umboði er Svandís að afsala Íslandi milljarða hagsmunum?

Íslendingar munu draga úr losun

Misskilningur prófessorsins

Eitthvað er nú Guðmundi Hálfdánarsyni prófessor farið að skjöplast í fræðunum. Að vísu má halda því fram með rökum að ríki sem ekki getur risið undir réttmætum og sanngjörnum skuldbindingum sínum við aðrar þjóðir, búi við skert fullveldi. En engu slíku er til að dreifa varðandi Ísland. Svo maður nú láti pólitíska ágreininginn til hliðar að sinni, er fullkominn lögfræðileg óvissa um réttmæti þess að íslenskir skattgreiðendur greiði fyrir mistök í störfum íslenskra manna í útlöndum. Öllum leikendum í þessum Icesave-sirkus ætti að vera það ljóst, bæði innlendum og útlendum, að alþingi er ekki afgreiðslustofnun fyrir framkvæmdavaldið, sem gerir vondan samning við útlendinga er gæti að sönnu ógnað fullveldi þjóðarinnar. Nær væri að þingið, sem ber ríka ábyrgð á því að vernda tilveru íslenska ríkisins, reki framkvæmdavaldið til baka með Icesave-samninginn með þeim orðum að samningurinn eins og hann liggi fyrir, ógni tilverugrundvelli íslenska ríkisins. Telur ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttru að henni beri engin skylda til þess að vernda íslenska ríkið? Telur hún sig hafa heimildir til þess að gera samninga við útlendinga sem gætu hæglega fellt ríkið?

Í sexhundruð ár stóðu íslendingar álútir með húfuna í hendinni, tvístígandi af óöryggi fyrir fram höfuðbólið, sáttir við það sem að þeim var rétt. Nú á að kenna þeim siðinn að nýju.

Tekist á um fullveldið

Skynsamur og réttsýnn maður Ögmundur

Ég hef nú ekki lagt í vana minn að hæla Ögmundi Jónassyni eða lofa í hástert, en nú mælir hann af skynsamlegu viti. Hvaða heilbrigða skynsemi liggur að baki þeirri ákvörðun Norræna fjárfestingarbankans að hækka vexti á Íslendinga? Blasir það ekki við öllum að þjóðin er í nauðvörn, alein yfirgefin og vinalaus? Er það kannski þess vegna sem níðst er á henni af annars góðum grönnum? Það er alltaf að koma betur og betur í ljós að við erum niðursetningurinn í norrænu fjölskyldunni og pólitíkt munaðarlaus á alþjóðavettvangi eftir klaufaleg og klúðursleg sambandsslit vestur um haf.

Vonandi verða þær aðstæður sem nú eru uppi í okkar samtíð til þess að íslenskum bönkum og fjármálastofnunum lærist að rýja hóflega, en ekki flá bæði einstaklinga og fyrirtæki. Hvernig væri að afnema, þótt ekki væri nema tímabundið, dráttarvexti? Er eitthvert lögmál hagfræðinnar sem segir að þeir skuli vera 25%?

Ranglæti gagnvart Íslendingum

Eru fjárfestingar múslima af trúarlegum toga?

Ef eitthvað er að marka Egemen Bagis, aðstoðarmann forsætisráðherra Tyrklands og aðalsamningamann landsins við ESB um aðild þess að bandalaginu góða, má ætla að trúbræður hans svari kalli og taki fé sitt út úr svissneskum bönkum og fjárfestingasjóðum, vegna þeirrar ósvinnu almennings í Sviss að koma í veg fyrir að allir landsmenn séu vaktir með íslömsku bænakalli við sólarupprás árið um kring í kristnu landi. Yfirgangurinn og frekjan í talsmönnum múslima er orðin slík, að vestrænir stjórnmálamenn eru farnir að hegða sér eins og konur í ofbeldissambandi, tipla á tánum í kringum ofstækismanninn af ótta við refsingu. En verði þeim að góðu. Vart eru innlánsreikningar þeirra digrari en svo í Sviss að þeir nemi meiru en 1-5% af innistæðum. Og ekki munu allir svara kalli trúbróðursins í Tyrklandi eða trúbræðra í öðrum miðaldaríkjum múslima.

Fullyrðingar um að niðurstaðan í þjóðaratkvæðagreiðslunni í Sviss sé einhver birtingarmynd vaxandi fordóma Evrópubúa í garð íslam á ekki við nokkur rök að styðjast. Þetta er aðeins birtingarmynd þess að múslimum mun ekki takast að ganga um Evrópu á skítugum skónum hótandi öllu illu verði ekki látið að vilja þeirra. Verið er að reisa skorður við yfirgangi, vonum seinna. Fjörið er rétt að byrja gott fólk, því nú munum við sjá hin réttu andlit veikgeðja stjórnmálastéttar á vinstrivængnum og sömuleiðis fésið og innihaldið á Múhameð spámanni.

Hvetur múslima til að tæma bankareikninga í Sviss

"Við höfum áhyggjur af þessari niðurstöðu..."

Það var að vonum að Samfylkingarutanríkisráðherra Sviss hefði áhyggjur af niðurstöðum lýðræðisins í landi sínu og teldi það beinlínis grafa undan öryggi landsmanna, að banna byggingu fleiri bænaturna í landinu. Ég hélt að múslimar í Sviss væru friðsemdarfólk sem hefði skilning á gangverki lýðræðisþjóðfélags, en því virðist vart vera til að dreifa ef áhyggjur af þessum toga trufla stjórnmálastéttina á vinstrikantinum.

Þessi ágæti utanríkisráðherra lét sig ekki muna um að sveipa sig slæðu, að hætti múslimakvenna, er hún gekk á fund forseta Írans í fyrravor, til þess auðvitað að þóknast þeim gallagrip. Þessi undirlægjuháttur vestrænna stjórnmálamanna, kvenkyns, gagnvart ráðamönnum í löndum múslima, sem allt eru auðvitað karlar, er að verða hálfhallærislegur.

Bænaturnabann grefur undan öryggi Svisslendinga

Neikvætt lýðræði?

Það var að vonum að hinn sænski Carl Bildt og ýmsir aðrir úr evrópsku manngæskufélögunum gæfu lítið fyrir fordómafullt lýðræði Svisslendinga, sem ákváðu í þjóðaratkvæðagreiðslu að leggja bann við byggingu bænakallsturna við moskur í landi sínu.  Þeim hefur tekist að þróa beint lýðræði öðrum Evrópubúum betur með því að beita þjóðaratkvæðagreiðslum í ríkari mæli en gerist og gengur hjá öðrum þjóðum, sem kenna sig við lýðræði, og fá þannig fram raunverulegan þjóðarvilja. En stundum er vilji almennings annar en stjórnmálaelítunnar og þá telja stjórnmálamenn sig þurfa að hafa vit fyrir heimskum og illa upplýstum lýðnum. Síendurteknar þjóðaratkvæðagreiðslur um sömu málin í löndum ESB, þar til þóknanleg niðurstaða fæst fyrir stjórnmálastéttina, er til marks um það.

Niðurstaða þessarar kosningar er væntanlega söguleg til framtíðar litið. Hún markar upphaf andstöðu við yfirgang múslima í löndum kristinna í Evrópu, sem mun breiðast út víða um lönd. Almenningur sendir þeim skýr skilaboð: "Við ætlum ekki að vakna við bænakall ykkar klukkan fimm á morgnana, vesgú". Friðkaupastefnan gagnvart íslam hefur runnið sitt skeið á enda. Og ekki er nú eins og að múslimar hafi flutt til Sviss í gær, þeir hafa í nokkra áratugi komist ágætlega af án  bænakallsturna við moskur sínar. Gætu þeir ekki boðað til bænakalls með sms skeyti, sem myndi þá bara vekja þá sem þurfa að beina sjónum sínum til Mekka.

 

Bildt gagnrýnir Svisslendinga

Stjórnmálaelítan viðrar sig

Mikið var ég ánægður að lesa frétt þess efnis að Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur Joð, ásamt auðvitað varaformanni Sjálfstæðisflokksins, smæsta lögreglustjóra landsins, skáldum og rithöfundum, ætlaði að viðra sig á miðvikudagskvöldið næstkomandi í baráttunni gegn því sem kallað hefur verið "kynbundið ofbeldi", sem er eiginlega orðin árleg athöfn og fjölmiðlasirkus á Íslandi, þar sem ofstækiskellingarnar í Femínistafélaginu, Stígamótum og Kvennaathvarfinu geta látið ljós sitt skína og hertekið fjölmiðla landsins algerlega, þótt ekki væri nema dagstund.

Að sönnu ber réttarríkinu að berjast gegn ofbeldi og koma lögum yfir ofbeldismenn, af báðum kynjum. Ekki verður betur séð en að það hafi gengið ágætlega, eigi karlar í hlut, en lakar séu konur gerendur. Stafar það af því að karlkyns fórnarlambið vill síður að konum sé refsað. Og dómarar taka því vel af ótta við hina femínísku hreyfingu. Svokölluð "heiðursmorð" og kynfæralimlestingar eru ekki vandamál á Vesturlöndum, nema meðal múslima. En í nafni fjölmenningarhyggju láta vinstrimenn það liggja á milli hluta og fallast á gengdarlaust ofbeldi gagnvart múslimakonum og reyna að þegja vandann í hel, til þess að þóknast hugmyndafræði fjölmenningarinnar.

Þetta peningaplokk hatursfullra hreyfinga ofstækiskellinga, sem er orðinn árviss viðburður, þegar alþingi er að fjalla um fjárlög ríkisins, er komið út yfir öll velsæmismörk, einkum og sér í lagi þegar bæði forsætisráðherrann og fjármálaráðherrann eru farin að þramma með hinum gráðugu, sem gera út á veikgeðja stjórnmálamenn.

Jóhanna leiðir ljósagöngu á miðvikudag

Að hatast út í KSÍ

Fyrir utan að vera búin að koma sér á opinbert framfæri meira og minna, eiga Femínistafélags Íslands, Samtök um Kvennaathvarf og Stígamót það sameiginlegt að hatast út í knattspyrnuhreyfinguna. Öllu sæmilega óbrjáluðu fólki er löngu ljóst að innanbúðar í þessum ágætu samtökum hafa hreiðrað um sig samansúrraðar ofstækiskellingar, sem hata karla og allt sem þeir standa fyrir og þar með auðvitað KSÍ, sem stjórnað er af körlum. Væri ekki vegna haturs í garð karla og óra um vændi og mansal í hverju horni, er vandséð hvað þessi samtök ættu að láta sig KSÍ varða. Maður gæti skilið ef knattspyrnudeildir íþróttafélaga landsins ályktuðu um það sem ámælisvert þætti um starfshætti KSÍ, en  einhvern veginn finnst manni sem ofstækisfull hatursfélög kvenna eigi litla aðild að málum.

Auk þess gæti þessi kellingasveit beint því til Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms J. Sigfússonar að vera ekki að leggja í arf skuldabyrðar á framtíðarkynslóðir Íslendinga að óþörfu, í stað þess að saka KSÍ um siðblindu og dómgreindarskort, eins og það er nefnt svo fallega.

Fordæma niðurstöðu stjórnar KSÍ

Hlaupið eftir delluhugmyndum femínistanna

Árni Páll félagsmálaraðherra setur sig í stellingar til þess að hlaupa á eftir kröfum vinstri ofstækisfemínista um kynjahlutföll í stjórnum fyrirtækja, líkt og gerst hefur í Noregi. Vandinn er að vísu sá að engin trygging er fyrir betri stjórnun fyrirtækja sé eftir þessu hlaupið, frekar en að hlutföll reyklausra og reykjandi, eða ljóshærðra og dökkhærðra hefði einhver áhrif til góðs væru þau jöfn. Þessi kynjajöfnunaráráttukrafa er orðin eins og trúarbrögð. Hvers vegna þögðu femínistarnir þegar öll forsætisnefnd Alþingis var skipuð konum? Þykir öllum eðlilegt að 70-75% háskólastúdenta á Íslandi eru kvenkyns? Væri ekki nær að reyna að jafna þessi hlutföll, frekar en að þvínga karla til þess að skipa konu sínar, dætur og frænkur í stjórnir fyrirtækja sinna, af stjórnmálaástæðum?

Ráðherra boðar kynjakvóta