Hvenær eru menn of drukknir úti að aka?

Kærleiks- og velferðarfasismanum eru lítil takmörk sett. Auðvitað blasir það við að fólk, sem ekur um með 0,5 prómill af alkóhóli í blóði hefur ágæta stjórn á aksturslagi sínu og sumir jafnvel betur, en þeir sem hafa ekkert alkóhól látið inn fyrir sínar varir. Raunar hefur mér alltaf fundist hálfundarlegt að allir skuli geta fengið ökuréttindi, því sannleikurinn er sá að fjöldinn allur af bláedrú fólki er akandi um allar koppagrundir án þess að geta eða kunna það.

Væri kannski fjarri lagi að fólk gæti fengið að taka ölvunaraksturspróf og þannig aflað sér réttinda til að keyra með lítilræði af áfengi í blóðinu? Margt vitlausara er nú lagt til.

Vilja lækka refsimörk vegna ölvunaraksturs

Eftirmann hvað?

Það er alveg ástæðulaust fyrir sjálfstæðismenn að láta andstæðinga flokksins ákveða hver gegnir embætti bæjarstjóra í Kópavogi. Gunnar Birgisson er bæjarstjóri, og vilji framsóknarmenn að einhver annar en hann gegni starfinu, þá skulu þeir bara mynda nýjan meirihluta með öðrum en Sjálfstæðisflokknum. Verði þeim að góðu.

Fundað um eftirmann Gunnars

Fasistaríki í mótun?

Öllum skal rutt úr vegi sem ríkisstjórninni er í nöp við. Frægt var þegar seðlabankastjórinn Davíð Oddsson var rekinn út starfi með lögum, án þess að hafa svo mikið sem andmælarétt. Tveir samstarfsmenn hans, sem helgað höfðu bankanum starfskrafta sína áratugum saman, fengu að fjúka í leiðinni. Aðgerðin var pólitískt gerræði, í reynd fasísk aðgerð, og skapaði slæmt fordæmi. Nú skal ríkissaksóknarinn Valtýr Sigurðsson fá að fjúka með lögum. Fordæmið er skelfilegt vegna þess að stjórnmálamenn ætla að leggja til atlögu við mann sem að lögum tilheyrir dómsvaldinu, sem er sá hluti ríkisvaldsins, sem þeir hafa ekkert með að gera. Fróðlegt verður að sjá hvort alþingi treystir sér til þess að láta Evu Joly stjórna sér.

Verði ríkissaksóknarinn settur af með lögum, hefur fasisminn haldið innreið sína í landsstjórnina. Fróðlegt verður að fylgjast með viðbrögðum nágrannaríkjanna við þessum ráðagerðum.

Ríkisstjórn styður Joly

Hvað hefur Eva Joly lagt til?

Er hún nú orðin óhress kerlingarkvölin með lakar undirtektir íslenska réttarríkisins við tillögum hennar? Vill ekki einhver vera svo vænn að segja okkur sem borgum reikninginn frá rannsóknardómaranum, hvaða ráð það eru sem fá svona litlar undirtektir og eftir hverju hefur ekki verið farið? Eru það kannski ráð sem Spænski Rannsóknarrétturinn, Gestapo, eða Stasi, hefðu talið góð og gild? Ekki veit ég, en fróðlegt væri að upplýst yrði um ráð hinnar ráðagóðu Joly.

Góð og gagnleg skoðanaskipti

Öfgahægriflokkar?

Evrópskir vinstrimenn eru óhressir nú um stundir vegna lélegs gengis í nýafstöðnum kosningum til Evrópuþingsins. Þótt kvöldskólalögfræðingurinn og vinstri græni komminn Eva Joly, sem Íslendingar hafa kynnst í gervi kjaftforu fuglahræðunnar og ástundar nornaveiðar á vegum ríkisstjórnar Jóhönnu og Steingríms J. Reykáss, hafi náð kjöri til þessa merka þings, var það samt svo að fólk, sem leggur meiri áherslur á þjóðleg gildi og klassískt gildismat landa sinna, fékk meira brautargengi en hávaðasamir upphlaupsmenn á vinstrivængnum.

En þegar þetta gerist er jafnan talað um að öfgahægriflokkar hafi styrkt stöðu sína. Á kostnað hverra? Öfgavinstriflokka kannski? Orðanotkun blaðamanna af þessu tagi er ónothæf; að kalla alla, sem ekki eru flaðrandi uppum kommúnista og alls konar vinstrihreyfingar, öfgahægrimenn, fasista, rasista eða eitthvað þaðan af verra.

Egg í umdeildan leiðtoga

Endaskiptin kveða sér hljóðs

Trúlega hefði þessi frétt Mogga aldrei ratað inní íslenska fjölmiðla nema vegna þess að sú sem bullar um hættulega menn og ber aðra stjórnmálaandstæðinga sína sökum um einræðistilburði, er enginn önnur en hin íðilfagra Eva Joly, sem starfar á ofurlaunum fyrir réttlætið á vegum ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur. Þótt mikilvægt sé að réttvísin hafi sanngjarna og réttláta framrás, er líkt og að ráða ofdykkjumann til veislustjórnar í kúltíverðuðu afmælisboði, að leita til þessa kommúnista um ráðgjöf við framkvæmd á íslensku réttarfari.

Við blasir að þessi græningi (les:kommúnisti) er ekki að berjast fyrir bættu dómskerfi eða réttarkerfi í Evrópu. Miklu frekar berst hún fyrir endurreisn spænska rannsóknarréttarins, eða ógnarréttarfari af svipuðu tagi og lengst lifði í löndum kommúnista. Munu stjórnvöld leysa  landsmenn undan því að greiða þessum annars flokks lögfræðingi ofurlaun fyrir endalausan kjaftagang?

Joly snuprar Sarkozy

Yfirstéttin fundar

Yfirstétt kvenna (hin femíníska nómenklatúra) efndi til uppskeruhátíðar (les: hvítvínspartý) í Iðnó í kvöld. Tilefnið var fögnuður yfir þvi að konur sætu á alþingi sem aldrei fyrr, og að kona leiddi ríkisstjórnina. Mun það greiða úr vanda Íslands að sem flestar konur sitji á þingi? Örugglega ekki og fagnaðarlætin því lítt skiljanleg. Mun einhver fréttamaður spyrja hver greiddi reikninginn? Örugglega ekki. En ég sem fávís sjónvarpsáhorfandi (sjónvarpið lét sig ekki vanta) leit ótrúlega fámennan hóp yfirstéttarkvenna lepja vínföngin í "góðum félagsskap". Var kannski boðið á Bessastaði eftir Iðnó? Voru allar nýju alþingiskonurnar á staðnum?

Mun einhver fjölmiðlamaðurinn þora að kryfja þessa furðusamkomu til mergjar og grafast fyrir um kostnaðinn og hver greiðir? Trúlega ekki, en nú eru erfiðir tímar og atvinnuþref, eins og skáldið sagði.

Velgengni kvenna fagnað

Raunsæismaður mættur til starfa á alþingi?

Hvers vegna gengur Þór Saari ekki í annan hvorn stjórnarflokkinn, varla skortir samleiðina, hvorki fyrr né síðar. Hann getur tekið spenaskáldið og atvinnulausa skáldið með sér. Eftir situr unga konan af Suðurlandi og sjálfsagt veit ekki sitt rjúkandi ráð. Gæti hún hugsað sér framsókn? Sjálfstæðismenn myndu ábyggilega bjóða hana velkomna.

Ég ætla rétt að vona að ekki sé rétt eftir hinum nýja þingmanni haft, því ef hann heldur að traust ríki á milli stjórnarflokkanna um ESB-málin er hann ekki með réttu ráði.

Afstaðan lýsir skilningsleysi

Rökstuðninginn skortir nú samt félagi Össur

Það er að renna upp fyrir félaga Össuri, að formenn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks ætla ekki að láta glepjast til að styðja á alþingi aðildarumsókn að ESB, sem gæfi honum umboð til að ráðskast með hagi Íslands suðrí Brussell næstu misserin. Stjórnarandstöðuflokkarnir munu auðvitað ekki ljá máls á því, þótt ýmsa þingmenn stjórnarandstöðunnar kunni að langa til að styðja umsókn. Ríkisstjórnin getur ekki treyst á stjórnarandstöðuna í svona mikilvægu máli; hún verður að stand heil og óskipt að umsókninni, eða falla ella.

Rökstuðninginn skortir ekki

Ekkert umboð til umsóknar

Það er alveg ástæðulaust fyrir stjórnarandstöðuna að láta ríkisstjórnarflokkana stilla sér upp við vegg og liðka fyrir aðildarumsókn Íslands að ESB. Framkvæmdavaldið verður að standa heilshugar að ráðgerð um inngöngu í ESB, eigi eitthvað úr henni að verða. Annað er ótrúverðugt og álappalegt á alla kanta, auk þess sem mikilvægari málefni bíða úrlausnar stjórnmálamanna. Ekkert hengirúm er að finna fyrir Íslendinga í Brussell.

Þeir stjórnarandstöðuþingmenn, sem gjarnan vildu sækja um aðild að ESB geta ekki leyft sér þann lúxus að skera stjórnarflokkana niður úr þeirri ESB-snöru, sem þeir hafa brugðið um kverkar sér, vegna þess að þingið mun aldrei verða samningsaðilinn, heldur sundurþykkt framkvæmdavald. Það mun aldrei skila góðum árangri.

Lítið um rök fyrir umsókn